Het is een even unieke als gruwelijke moord in de Nederlandse misdaadgeschiedenis. In november 2002 wordt onderwijzer Gerard Meesters, die nooit een vlieg heeft kwaad gedaan, in de hal van zijn huis doodgeschoten. Niet door een misverstand, maar omdat ze eigenlijk zijn zus moesten hebben. Haar konden ze niet vinden, dus moest er maar iemand anders boeten. Haar broer. Getrouwd, vader van twee kinderen.
Het geeft aan hoe ongekend wreed de Engelse drugsbende te werk ging waar de zus in verzeild was geraakt. Het zal toeval zijn, maar kort nadat in april 2018 in Amsterdam Reduan Bakkali is vermoord omdat zijn broer zich heeft gemeld als kroongetuige, meldt het Openbaar Ministerie dat de moord op Gerard Meesters opnieuw wordt onderzocht. Het is zoals het Hof Leeuwarden in het arrest schreef: dat het neerschieten van een onschuldige burger getuigt van een in ons land tot dusver nog zelden getoonde wreedheid.
Op donderdagavond 28 november 2002 wordt in Groningen de 52-jarige onderwijzer Gerard Meesters in de hal van zijn huis doodgeschoten door een Britse crimineel. De bende waar de Brit deel van uitmaakt had iets te verhapstukken met zijn zus Janette (46), die samen met een vriendin de bende zou hebben bestolen van een partij drugs.
Janette en vriendin Madeleine (Brussen) waren met een busje aan het rondtrekken in Frankrijk en Spanje en hadden zich ingelaten met een Britse drugsbende, waarschijnlijk zonder te beseffen met wat voor loodzware criminelen ze te maken hadden. Ze zetten zich in voor het vervoer van een partij hasj en op een gegeven moment moeten ze op het idee zijn gekomen een partij achterover te drukken, of ze zijn slachtoffer geworden van anderen die hun de schuld gaven.
Hoe dan ook, de wraak was hard. Bendeleden hadden op een of andere manier het telefoonnummer en adres van een familielid van Janette in handen gekregen, broer Gerard in de Uranusstraat in de Groningse wijk Paddepoel.
Op 24 november 2002 komt er een viertal mannen bij Gerard Meesters aan de deur. Het zijn Amsterdammers, onder aanvoering van een man die later nog veel in het nieuws zou komen: Gwenette Martha. Hij gaat om met andere bekende jongens, zoals Dino Soerel, inmiddels veroordeeld tot levenslang in het Passageproces. Gwenette Martha is naderhand geliquideerd, maar in 2002 loopt hij vrij rond. Hij heeft net als Dino kennelijk contacten in Britse drugskringen.
Zelf heeft Gwenette niks met de affaire van Janette en Madeleine te maken, hij fungeert slechts als boodschappenjongen voor zijn Britse kennissen. Gwenette is in het gezelschap van drie kennissen. Eén van hen is een broer van Boneke Belserang. Deze Boneka is in februari 2009 bij Leiderdorp geliquideerd. Hij was een jeugdvriend van Gwenette.
Hoe dan ook, de vier mannen bellen aan bij Meesters. Gwenette doet het woord. Hij vraagt of Meesters weet waar hij zijn zus Janette en diens vriendin Madeleine Brussen kan bereiken. Meesters weet het niet, hij heeft al geruime tijd geen contact meer met Janette. Gwenette haalt dan een vloeitje (Mascotte) te voorschijn en schrijft daar een Spaans telefoonnummer op waarop Meesters hem kan bereiken. Dat nummer moet hij bellen om te vertellen waar Janette zit. Als hij dat niet doet komen ‘ze’ terug en dan zal het niet bij praten blijven.
Meesters belt de politie en gaat voor alle zekerheid die nacht met vrouw en twee kinderen uit huis: ze voelen zich niet veilig. De politie doet niet veel, behalve een keer extra rondrijden in de buurt. Dat het gevaar zo groot zou zijn had niemand verwacht.
Maar ‘ze’ komen terug.
Niet Gwenette en de broer van Boneka, dit keer zijn het twee Engelsen. Leden van de beruchte Britse bende van Robert Dawes. Het zijn Steve Barnes en Daniel Sowerby. Op donderdagavond rond zeven uur komen ze bij Meesters aan de deur en schieten hem dood, met acht kogels. Ze hebben hun slachtoffer niet eens meer de kans gegeven informatie te verstrekken, het is een pure liquidatie. Niet lang daarna luistert de politie een telefoongesprek af waarin een van de bendeleden zegt: “Ja, we hebben met diegene afgerekend. Niet met haar persoonlijk, maar we hebben wraak moeten nemen op iemand in haar nabijheid. We wilden het niet doen, maar we hadden geen andere keus.”
Huurbusje
Wat had Janette misdaan? Janette is het zwarte schaap van de familie. In het najaar van 2002 trok ze met vriendin Madeleine Brussen door Spanje, in een huurbusje. Bij een alcoholcontrole werden ze aangehouden. Beide dames hadden stevig gedronken, ze mochten niet verder rijden en het busje werd in beslag genomen en ging terug naar de verhuurder. Daar bleek dat er in het busje 350 kilo softdrugs zat. De huurmaatschappij schakelde de politie in, Janette en Madeleine waren al ondergedoken: die zagen de bui al hangen. Probleem was dat er volgens de eigenaar van de drugs geen 350 kilo in het busje had gezeten, maar 1500. Waar waren de andere 1150 kilo’s? Hadden de Groningse dames de boel een beetje belazerd?
Tijdens het proces tegen een aantal verdachten van de liquidatie van Meesters, dat in 2005 bij de rechtbank in Groningen diende, werden heel wat achtergronden duidelijk. Zo bleek dat het telefoonnummer dat Meesters op 24 november kreeg terug te leiden is tot Tony Spencer, een belangrijke pion in de beruchte criminele familie Dawes uit Nottingham. De drugs die Janette en Madeleine in Spanje hadden gestolen waren van Rob Dawes, die Tony inschakelde om de boel te regelen. Tony schakelde twee Britse criminelen in: Steven Barnes(29) en Daniel Sowerby(47). Steven had ruzie gehad met de familie Dawes: hij zou een kleine hoeveelheid drugs hebben gestolen. Hij werd gruwelijk mishandeld en verbannen naar Nederland, waar hij blindelings alle bevelen vanuit Engeland moest opvolgen.
Gestuntel
Daniel Sowerby was in 1978 in Engeland tot levenslang veroordeeld wegens moord. In 2000 wist hij te ontsnappen en dook hij onder in Nederland. In 2003 werden ze aangehouden voor de moord op Meesters. Steven bleek een maand na de moord in Spanje op het matje te zijn geroepen bij Robert Dawes waar hij helemaal in elkaar was geslagen. Door zijn gestuntel was de politie hem op het spoor gekomen. Na zijn arrestatie legde Steven Barnes een bekentenis af. Daniel Sowerby niet, maar er viel weinig te ontkennen: zijn vingerafdrukken waren gevonden op het briefje dat hij aan Meesters gaf, met het telefoonnummer. Bovendien waren ze een kwartier eerder met hun auto geflitst op de ringweg van Groningen, wegens te hard rijden.
Korte metten
Barnes verklaarde dat hij Daniel op de dag van de moord wel naar Groningen had gereden, maar dat hij in de auto was blijven zitten. Daniel verklaarde bij de politie dat hij onmogelijk een bekentenis kon afleggen: als hij dat wel zou doen zou het leven van al zijn familieleden in gevaar zijn, de Dawes-familie maakt niet alleen korte metten met ‘verraders’ maar ook met hun familieleden. Zoals ook blijkt uit de moord op de volkomen onschuldige Gerard Meesters: “Als je crimineel bent, moet je je altijd zorgen maken over je familie.”
De uitvoerders werden aangehouden en berecht. Steve Barnes kreeg acht jaar, Daniel Sowerby – de schutter – werd voor de tweede keer tot levenslang veroordeeld. Baas Robert Dawes wist de dans nog geruime tijd te ontspringen, maar ook hij werd opgepakt: in juni 2008, in Dubai. Waar Janette en Madeleine zijn en of ze nog leven is niet bekend. De politie heeft na de moord op Gerard Meesters wel contact met hen gehad, maar daarna zijn ze met onbekende bestemming vertrokken.
Koen en Annemarie
Rob Zijlstra, rechtbankverslaggever van het Dagblad van het Noorden, heeft deze zaak als geen ander gevolgd. Hij sprak erover met Koen en Annemarie Meesters, zoon en dochter van Gerard. Hij is erbij als Daniel S. terechtstaat in de bunker in Osdorp. Hij vraagt begrip voor zijn situatie. “Jullie moeten begrijpen dat ik niet kan bekennen, dan heb ik geen leven meer. Dit dossier zal gebruikt worden voor de vervolging van de opdrachtgever. Als mij niets overkomt, dan mijn broers wel of neven of nichten.”
Het dossier wordt niet gebruikt. Het Openbaar Ministerie beschuldigt Robert Dawes van het geven van een opdracht tot moord, maar merkt hem niet aan als verdachte omdat ze niet de link zien tussen de moord en Robert Dawes. Er zijn andere prioriteiten.
In november 2015 is Dawes vrij, maar dan wordt hij op verzoek van Frankrijk gearresteerd in Spanje, in zijn villa in Benalmádena. Voor de smokkel van 1300 kilo cocaïne van Venezuela naar Frankrijk.
Belazerd
Rob Zijlstra sprak met de gepensioneerde politieman Roelf Wessels die het onderzoek naar de moord op Gerard Meesters leidde. “Voor ons was het klip en klaar dat we Robert D. moesten hebben. Zijn werkwijze: pak je wat van mij af, 1500 kilo drugs, dan pak ik wat van jou en dat was het leven van een mens, van Gerard.” Dochter Annemarie en zoon Koen voelden zich “belazerd en machteloos.” Ze bezochten de toen 59-jarige Daniel S. in de gevangenis. Hij was ziek: kanker, zonder kans op genezing. Hij toonde geen emotie en ontkende dat hij de schutter was geweest.
Hun hoop op enige openheid was dat Daniel toch niet veel meer te verliezen had, vanwege zijn dodelijke ziekte. Dat bleek mee – of tegen – te vallen: enige tijd later bleek Daniel wonderbaarlijk genezen.
In november 2017 doen Koen en Annemarie aangifte tegen Dawes. In april 2018 laat het OM weten dat er opnieuw naar het dossier is gekeken, dat er vervolgens nieuwe informatie binnen is gekomen en dat dit aanleiding is voor een nieuw onderzoek. Meer wil het OM hierover voorlopig niet kwijt.