Terwijl ze staan te wachten om te gaan sporten, worden in Zoetermeer vader en zoon René van Doorn bruut geliquideerd in hun auto. De daders lijken de aanslag goed te hebben voorbereid: er staan op twee locaties vluchtauto’s klaar, maar er gaat van alles fout. Om onduidelijke redenen maken ze geen gebruik van de eerste vluchtauto en kapen ze een toevallig langsrijdende auto. De bestuurster wordt onder dreiging met een vuurwapen – vermoedelijk het wapen waarmee enkele minuten eerder de slachtoffers zijn vermoord – uit haar auto gehaald. Ook op de tweede locatie waar een auto klaarstaat, gaat er van alles fout, met als gevolg dat diezelfde middag een van de vermoedelijke schutters kan worden aangehouden.
Dinsdagmorgen 25 april. Om even voor elf uur zitten René van Doorn (49) en zijn zoon René (23) in hun zwarte Mercedes auto in de Edisonstraat in Zoetermeer. Ze wonen op het kleine kampje achter de gevangenis in Zoetermeer. Zoals elke dinsdag- en donderdagmorgen gaan ze naar de sportschool aan de Edisonstraat om te trainen. Dat doen ze al meer dan drie jaar. Ze hebben een personal trainer. Sportschool is een groot woord voor wat niet veel meer is dan een loods op het kleine industrieterrein Zoeterhage. Een ‘consultancy’ van een sportinstructeur, een eenmansbedrijf. Het sporten bestaat vooral uit fitnesstraining waarbij wordt gebokst. Als het rolluik is gesloten (op de foto boven rechts gedeeltelijk te zien), zie je aan de buitenkant aan niets wat erachter zit. De bedrijven ernaast doen in auto’s.
Deze morgen gaat alles een beetje anders dan anders. Deels door toeval. Menno, de personal trainer die deze sportschool runt, zou normaal gesproken rond tien voor elf hier zijn aangekomen. Hij was onderweg, toen hij een vreemd geluid hoorde. Het bleek dat er een schroef in een van de banden van zijn auto zat. Omdat hij geen reserveband bij zich had, reed hij naar een garagebedrijf om de band te repareren. Hij sms’te zijn klanten dat het wat later zou worden. Menno had zijn dochtertje bij zich: ze ging wel vaker mee als hij naar de sportschool ging, ze vermaakte zich dan wel zo lang.
De beide Van Doorns wisten dus al dat ze even moesten wachten. Wat ze niet wisten, was dat er deze ochtend al vanaf tien uur een zwarte BMW een aantal keren door dit doodlopende stukje straat was gereden. Tamelijk opvallend. De beveiligingscamera van een van de autobedrijven, naast de sportschool, registreerde het feilloos. Terwijl vader en zoon in de auto zaten te wachten, moet de BMW opnieuw ten tonele zijn verschenen. Waarschijnlijk had het moordcommando om de hoek staan wachten en hebben ze gezien dat de zwarte Mercedes voor de sportschool werd geparkeerd.
Dan gaat het razendsnel: de wachtende mannen worden – vermoedelijk door beide inzittende van de zwarte BMW – in de auto beschoten. Ze hebben geen schijn van kans tegen de automatische wapens waarmee een regen van kogels wordt afgevuurd. Seconden later scheurt de zwarte BMW weg, naar een woonwijk in Zoetermeer, bijna twee kilometer verderop.
De eerste melding bij alarmnummer 112 komt om 11.05 uur binnen: “Voertuigbrand op Corsica in Zoetermeer, brandweer met spoed ter plaatse.” De tweede om 11.08 uur: “Ambulance met spoed naar Edisonstraat in Zoetermeer.” De derde om 11:15 uur: “Politie met spoed naar Edisonstraat in Zoetermeer.”
De melding over de brandende auto is er dus eerder die over de schietpartij. De moordenaars hebben daar, dichtbij de Corsica, maar officieel aan de Curaçao, de BMW achteruit ingeparkeerd op een parkeerplaats voor een huis. Nog geen honderd meter verderop, aan de Borneo, een doorgaande weg, staat een vluchtauto klaar. Een zwarte Volkswagen Golf, met Belgisch kenteken. Ook achteruit ingeparkeerd, ze kunnen er zo mee wegrijden. Ze hebben er zelfs rekening mee gehouden dat ze achtervolgd hadden kunnen worden. Maar als er al iemand de BMW achterna was gereden tot de plek waar hij werd geparkeerd, was er nog niks aan de hand geweest. Ze zouden lopen, door een smalle gang tussen de huizen door, naar de auto aan de Borneo zijn gerend. Daarmee zouden ze eventuele achtervolgende auto’s hebben afgeschud. Alleen een motorfiets had hen kunnen volgen.
In de Golf liggen flessen benzine en een aansteker klaar. Het moordcommando had er zo mee weg kunnen rijden, maar dat doen ze niet. Het is niet bekend waarom. Zijn ze de sleutels vergeten? In elk geval kiezen ze voor een andere oplossing. Net om de hoek bij de plek waar ze de BMW hebben neergezet, houden ze – onder bedreiging met een vuurwapen – een vrouw in een Opel Corsa aan. Het is dan 11.15 uur. Ze dwingen haar uit te stappen en scheuren met deze auto naar de volgende locatie: de Statenweg in Rotterdam. Ook daar staat een auto klaar: een blauwe Volkswagen Polo.
Het is een afstand van 18 kilometer. Even over half twaalf arriveren ze daar. Daar proberen ze de Opel Corsa in brand te steken, maar dat lukt niet erg. Hebben ze niet genoeg brandstof bij zich? Dat ligt voor de hand: ze hadden erop gerekend dat ze met de zwarte Golf hier zouden aankomen en daarin lag de brandstof klaar.
De mislukte poging tot brandstichting valt op. Een man op een fiets ziet het en ziet ook dat de mannen wegrijden in een blauwe Volkswagen Polo. Hij onthoudt het kenteken en spreekt een paar op straat voetballende jongetjes aan. Hij geeft het kenteken aan hen door en zegt dat ze de politie moeten bellen. Kennelijk wil hij er zelf niet bij betrokken worden. De jongens geven de boodschap door en nog diezelfde middag wordt de eigenaar van deze auto aangehouden en als verdachte ingerekend. Dit was geen gestolen auto. De politie doet later in Opsporing Verzocht een oproep aan de fietser om zich te melden.
In Zoetermeer is meteen na de schietpartij aan de Edisonstraat groot alarm geslagen. Politie en brandweer rukken uit. De brandweer naar de Curaçao, waar de zwarte BMW in brand staat. Binnen enkele minuten zijn ze ter plekke. De wagen staat nog volop in lichterlaaie, metershoge vlammen schieten naar buiten, zwarte rookwolken onttrekken de woningen erachter aan het zicht. Binnen enkele tientallen seconden is het vuur gedoofd. Hoe eerder hoe beter: nu kunnen er nog sporen worden veiliggesteld. Het duurt ook niet lang of de aan de Borneo gereedstaande vluchtauto, de zwarte Golf met het Belgisch kenteken, komt in het vizier. Dat het bingo is, blijkt als er in deze auto vloeistof wordt aangetroffen om brand te stichten. Vermoedelijk zullen er vooral in deze auto belangrijke dna-sporen worden aangetroffen: hier is alles nog intact. Ook in de in Rotterdam aangetroffen gecarjackte Opel Corsa zullen heel wat sporen te vinden zijn: er was een beginnend brandje en enige rookontwikkeling, maar het vuur heeft niet genoeg doorgezet om alle sporen te wissen.
In Zoetermeer is intussen het onderzoek in volle gang. De politie heeft de identiteit van de twee slachtoffers meteen al vastgesteld, maar dat wordt niet meteen naar buiten gebracht: eerst moeten de nabestaanden op de hoogte worden gebracht en moet de identificatie officieel worden afgerond. Op internet is al snel bekend dat het om vader en zoon René van Doorn gaat. Overigens heet de vader officieel René Winter: zo wordt hij in de uitzending van Opsporing Verzocht genoemd. In kamperskringen is zo’n verandering van naam niet ongebruikelijk, bij de burgerlijke stand wordt wel vaker eerst de naam van moederskant ingevuld.
Wat is reden voor deze aanslag? Was hij bedoeld voor beiden, voor vader en zoon, of vooral voor één van hen en had de andere de pech dat hij toevallig in de buurt was? En was het wel toeval dat de personal trainer te laat was? Wat was er gebeurd als hij wel op tijd was geweest? Hadden de daders dan ook buiten toegeslagen en hoe? In dat geval was de deur open geweest en waren vader en zoon waarschijnlijk meteen nadat ze hadden geparkeerd uitgestapt en naar binnen gelopen. Dat zou te kort zijn geweest om meteen toe te slaan en ze zouden zeker niet al zittend in de auto kunnen worden verrast. Waren de schutters dan naar binnen gelopen, waar ze zouden hebben toegeslagen in het bijzin van de personal trainer en zijn dochtertje? Of zouden ze hebben gewacht tot hun doelwitten na een uurtje weer naar buiten zouden komen en hadden ze hen dan opgewacht?
Inmiddels staat wel vast dat de lekke band van de personal trainer puur toeval was. En dat hij zich daar waarschijnlijk erg gelukkig mee mag prijzen. Nu kwam hij erachter dat er iets aan de hand was toen hij even over elf naar de sportschool wilde rijden en werd tegengehouden door de politie, die al met het onderzoek bezig was.
Blijft de vraag: waarom moesten deze mannen – of een van hen – zo bruut uit het leven worden geschoten? Er deden al snel geruchten de ronde over betrokkenheid bij het drugsmilieu. Hennepkwekerijen, rippartijen, incasso’s, schulden. De bekende conflicten in deze kringen. In hoeverre deze geruchten op waarheid berusten is nog niet te zeggen, maar de kans is groot dat er op termijn wel duidelijkheid komt. Door de grote hoeveelheid aan sporen die zijn achtergelaten en het meteen aanhouden van in elk geval één van de verdachten ziet het ernaar uit dat deze dubbele liquidatie grotendeels zal worden opgelost. Verder zijn er berichten over eerdere zaken waarbij vader René betrokken was: hij was in 2013 al eens door de politie van zijn bed gelicht. Bij de doorzoeking waren wapens, kilo ’s wiet en een fors bedrag aan cash aangetroffen.
SLACHTOFFER RENÉ VREESDE ‘MOORD EN DOODSLAG’
Het is geen geheim dat de familie Van Doorn verwikkeld was in een oude vete. Enkele weken voor de liquidaties gaf René van Doorn senior een interview aan het Algemeen Dagblad waarin hij zei te vrezen voor geweld op het nieuwe kamp dat door de gemeente was aangewezen. De gemeente Zoetermeer had voor de zes caravans van woonwagenlocatie Het Oude Gemaal drie staplekken aangewezen op de Zwetstroom, waar al een familie woont. Een omstreden voorstel van de gemeente, aangezien tussen de families al jarenlang een vete heerst. “Dit moet je niet willen,” zei René, die in het interview werd aangeuid als de de pater familias van het Oude Gemaal. “Hij vreest voor moord en doodslag als zijn familie met de Zwetstroom-familie op één plek moet gaan leven. De geschiedenis heeft hij aan zijn zijde. In 1994 escaleerde het tussen twee families op het woonwagenkamp aan het Bakemaplan. Gevolg: een dode door een schietpartij.” Aldus het bericht. René wilde de familievete met de bewoners van de Zwetstroom verder niet toelichten. “Dat gaat al zo lang terug. Maar bij elkaar wonen gaat gewoon niet. Woonwagenbewoners lossen alles zelf op. De ouderen komen bij elkaar, de een krijgt een klap voor z’n kop, de ander een draai om z’n oren. En soms wordt het niet opgelost. Dan blijf je bij elkaar weg en ga je elkaar zéker niet opzoeken.”
Het interview was vooral een aanklacht tegen de gemeente. Maar de kans dat deze oude vete met de liquidaties te maken heeft, is nogal klein.