De pro-formazitting van vrijdag 2 september in de zaak tegen Willem Holleeder was om verschillende redenen interessant. Duidelijk werd dat de getuigen Sonja en Astrid Holleeder en Sandra den Hartog besloten hebben niet mee te werken aan de verhoren door de advocaten.
Pijnpunt is het Goudsnipdossier, over de financiële afhandeling van de erfenis van Cor van Hout. Sonja gaf toe dat ze daarover heeft gelogen.
Dit dossier was vanaf het begin een heet hangijzer. Toen Astrid naar de politie stapte met het verhaal dat ze verklaringen wilden afleggen over ‘broer Wim’ en de liquidaties waar hij bij betrokken was, eiste ze dat dit dossier buiten de overeenkomst zou blijven en niet besproken zou worden. Daar ging justitie niet mee akkoord en uiteindelijk koos Astrid eieren voor haar geld.
Ditzelfde dossier bleek ook het struikelblok voor advocaat Stijn Franken. Toen hij stukken uit dit dossier wilde opvragen, werd er ineens een heel punt gemaakt over ‘belangenstrengeling’: hij had in het verleden in een andere zaak Sandra den Hartog bijgestaan.
Dat was allemaal vooraf besproken, maar toen het erop aankwam en bleek dat het Goudsnipdossier een wezenlijke rol speelt in de hele affaire, weigerden de getuigen vragen van Franken te beantwoorden en dienden ze met succes een klacht in.
De nieuwe advocaten, Sander Janssen en Robert Malewicz, liepen bij het eerste verhoor ook tegen dit dossier aan. Sonja beriep zich, zodra het hierover ging, meteen op haar verschoningsrecht en de rechter-commissaris stond dat toe. Tot verbazing van de advocaten: ze is geen verdachte. Over het Goudsnipdossier heeft Sonja een schikking getroffen van 1,2 miljoen euro met het Openbaar Ministerie en de Fiod, om vervolging voor witwassen af te kopen. Daarmee is voor haar de kous af.
De officieren van justitie zijn Sabine Tammes en Lars Delpher. Deze vrijdag wordt alleen het woord gevoerd door Sabine Tammes. Ze is lastig te volgen. Praat snel en onduidelijk en niet in de microfoon, waardoor ze op de publieke tribune al helemaal niet te verstaan is. Degene die had moeten ingrijpen – de rechter – doet niets. Een parketwacht schuift na enige tijd de microfoon wat dichter naar naar toe, met als enig resultaat dat ze een stap terugdoet en ze nog niet te volgen is. Met enige moeite ben ik erin geslaagd de tekst te achterhalen, waardoor er toch nog wat over gemeld kan worden.
“Twee weken geleden heeft u de nieuwe aanvulling gekregen. Het belangrijkste onderdeel zijn de twintig mappen met media-artikelen die Astrid Holleeder op verzoek van verdachte heeft samengesteld. Volgens Astrid was verdachte bang dat het Kolbakonderzoek zou leiden tot een onderzoek naar zijn betrokkenheid bij liquidaties. In dat geval zou hij kunnen aantonen dat er geen getuige was die uit eigen wetenschap verklaarde omdat ze hun kennis uit de media hadden gehaald.”
“De mappen zijn gerangschikt naar slachtoffer. Behalve over de slachtoffers waarvoor hij nu wordt vervolgd, te weten Cees Houtman, Thomas van der Bijl, Willem Endstra, John Mieremet en Cor van Hout, heeft Astrid Holleeder ook materiaal verzameld over Sam Klepper en Gijs van Dam junior. Zij verklaart dat zij voor alles waar verdachte achter zit, een map heeft samengesteld.”
Verder zit in de aanvulling het dossier 100%Vandros: het onderzoek naar de poging tot uitlokking van moord op zijn zusters. Het dossier bevat een knutselwerkje van papiersnippers die bij doorzoeking in de cel van Holleeder in de prullenbak zijn aangetroffen.
“Over de voeging van deze aan elkaar geplakte snippers is een dispuut geweest tussen de verdediging en het Openbaar Ministerie. De verdediging stelt dat het gaat om geheimhoudersstukken die niet gevoegd hadden moeten worden. Het OM heeft geconstateerd dat het niet ging om stukken die gericht waren aan of afkomstig van een raadsman of andere geheimhouder, het zijn persoonlijke aantekeningen van verdachte zodat er geen enkele aanleiding is gezien ze voor te leggen aan de rechter-commissaris.”
De aanvulling bevat verder processen-verbaal van verhoor en van bevindingen van de rechter-commissaris.
“Sinds de pro-forma van 23 juni is er weinig vooruitgang geboekt. Allereerst door de zomervakantie. Ook de advocatenwissel zorgde voor een aanzienlijke vertraging. Sinds mei zijn er geen onderzoekswensen meer geformuleerd en de verwachting is dat nieuwe wensen pas in het voorjaar van 2017 gedaan kunnen worden. Met een beetje pech gaat er een jaar voorbij zonder dat er grote stappen kunnen worden gezet.”
De zitting van juni stond in het teken van 100%Vandros: de verdenking dat Holleeder in Vught een Antilliaanse medegedetineerde geld zou hebben geboden om moordaanslagen te plegen op zijn zussen en Peter de Vries.
Het werd breed uitgemeten in de media, ondanks dat direct wel duidelijk was dat dit een volslagen onzinverhaal was, zoals inmiddels ook is vastgesteld.
“Een derde reden is dat de verhoren van de getuigen Sonja Holleeder en Sandra den Hartog voor de vakantie zijn gestaakt dan wel zijn geannuleerd. De rechter-commissaris heeft in haar proces-verbaal van 20 juli uiteen gezet wat hiervan de reden is. Wij hebben inmiddels overleg gehad met de zaaks-officieren om tot een oplossing te komen in deze impasse. De verdediging heeft te kennen gegeven dat welke oplossing ook wordt gevonden, nimmer het verweer zal worden gevoerd dat de verklaringen van de getuigen ‘gekocht’ zijn.”
“Op dit ogenblik is er nog geen zicht op wanneer met de getuigen tot een werkbare oplossing zal zijn gekomen. Deze stand
van zaken laat onverlet dat de getuigen op tal van andere onderwerpen kunnen worden bevraagd. Bijvoorbeeld over de zaaksdossiers, waarover tot nu toe niet één inhoudelijke vraag aan de getuigen is gesteld.”
“Over het dossier Goudsnip en het Fiod-dossier: deze maken geen onderdeel uit van het Vandrosdossier en staan geheel los van de feiten die verdachte worden verweten. De enige reden voor de belangstelling van de verdediging is dat de getuigen Holleeder en Den Hartog een rol spelen in deze dossiers en de verdediging hen waarschijnlijk in het kader van hun betrouwbaarheid wil bevragen. Op zich een te respecteren belang, maar wel één die naar het oordeel van het OM ten onrechte – de boventoon voert.”
“De rechter-commissaris heeft op 1 september aangegeven dat als er vragen over Goudsnip en het Fiod-dossier gesteld gaan worden, zij graag de beschikking krijgt over die stukken. Zij slaat hierbij een essentiële stap over. Voordat er vragen over deze dossiers kunnen worden gesteld, zal de verdediging gemotiveerd moeten aangeven welke stukken aan Vandros dienen te worden toegevoegd. Een kaal verzoek tot voeging van Goudsnip- en het Fiod-dossier of delen daarvan is onvoldoende. Nu zo’n verzoek nog niet is gedaan, kan er nog helemaal geen ondervraging op deze dossiers plaatsvinden. Het OM bepleit dat de verdediging zich op dit ogenblik focust op de zaaksdossiers.”
“De laatste oorzaak voor het uitblijven van vooruitgang is dat het embargo op de verklaringen van verdachte onlosmakelijk verbonden zijn met de verhoren van de getuigen Holleeder en Den Hartog. Zolang de getuigen niet op bepaalde onderwerpen door de verdediging zijn bevraagd, kan het embargo niet worden opgeheven. Gevolg daarvan is, dat het onderzoeksteam de verklaringen niet kan onderwerpen aan de noodzakelijk verificatie-/falsificatieonderzoeken. Wij vorderen voortzetting van de voorlopige hechtenis tot de nieuwe pro-forma zitting van 30 november.”
Aldus de officiere van justitie.
Advocaat Robert Malewicz (foto rechts) gaat eerst in op het embargo. Hij had er wellicht rekening mee gehouden dat het OM daaraan zou willen tornen en had zich daarop voorbereid. Dat bleek niet nodig: het OM wil het embargo ook handhaven. Ik vat het een beetje samen.
Een paar fragmenten: “De omstandigheden waaronder de getuigen worden gehoord, zijn van groot belang. Is dat zonder kennis van buitenaf? De getuigen zijn zussen, hebben veel contact en ze hebben dezelfde advocaat. Er is de getuigen veel aan gelegen dat cliënt voor altijd achter de tralies verdwijnt. De vuurtoren van Ameland is als optie genoemd. Kortom, de getuigen zijn niet neutraal.”
Over de nieuwe stukken die twee weken geleden waren binnengekomen zegt Malewicz dat daarbij ook stukken zaten die volgens hem vallen onder het verschoningsrecht van Holleeder en onder de afspraken over het embargo.
Het gaat over de uit de prullenbak geviste aan elkaar geplakte snippers. Volgens Holleeder was de afspraak gemaakt dat als er bij de stukken informatie zit die valt onder verschoningsrecht of onder het embargo, deze eerst aan de rechter-commissaris worden gestuurd. Het OM heeft aangegeven dat zulke afspraken niet zijn gemaakt.
“Daarop heb ik cliënt nog eens gesproken, maar ook het dossier nog eens goed bekeken. En dan valt op dat in het proces-verbaal van de zoeking door de rechter-commissaris was beslist dat als de snippers geheimhouderstukken zouden bevatten er direct contact moest worden opgenomen met de rechter-commissaris! Nota bene schuin gedrukt! Ook had de rechter-commissaris bepaald dat geen van de door cliënt beschreven a4’tjes ter beschikking mocht worden gesteld aan het opsporingsteam of het OM. Het is overduidelijk dat cliënt de aantekeningen privé wilde houden, hij had ze niet voor niets versnipperd. Ze zijn ook niet vrijwillig beschikbaar gesteld, maar via het dwangmiddel van doorzoeking in beslag genomen.”
Wat stond er in? Volgens de advocaat waren het aantekeningen ter eigen analyse van het dossier en bespreking met zijn toenmalige raadsman. En vielen dus onder het verschoningsrecht en geheimhouding.
“Dat komt overeen met de eerdere beslissing van de rechter-commissaris om geen enkele door cliënt beschreven a4 ter beschikking te stellen of zelfs maar te laten inzien door de opsporingsambtenaren die bij de doorzoeking betrokken waren. Toch zijn ze aan het dossier gevoegd. Het waren inhoudelijke aantekeningen, het is allemaal niet zo’n probleem, maar het geeft wel aan hoe de rechten van Holleeder zijn geschonden.
Bij het verhoren van Sonja Holleeder ontstond een “totaal niet voorziene impasse.” Voor alle duidelijkheid: ze is op 1 december 2015 als getuige gehoord tijdens een openbare zitting.
Voor het verslag daarvan: klik op de afbeelding boven. Maar nu gaat het over de latere verhoren door de advocaten bij de rechter-commissaris. Zij beriep zich op vrijwel alle vragen op haar verschoningsrecht en dat werd door de rechter-commissaris toegekend.
Malewicz: “Al direct bij het eerste verhoor bleek dat ze niet langer bereid was vragen van de verdediging te beantwoorden. Zij beriep zich op haar verschoningsrecht, met als argument dat alle onderwerpen tot 2007 het dossier Goudsnip raakten. Het dossier waarin onderzoek werd gedaan naar de financiële afwikkeling van de erfenis van Cor van Hout, waaronder de wijze waarop het Heinekenlosgeld via vastgoedtransacties zou zijn witgewassen. Die opstelling bevreemdde ons direct al en hoe langer we erover nadachten, hoe minder begrip er ontstond.”
“Dat kwam doordat het OM voorafgaande aan het verhoor van getuige Holleeder duidelijk aan de getuige had medegedeeld dat zij geen verdachte was in enige strafzaak. Toch werd het verschoningsrecht in stelling gebracht. Uit de discussie die toen volgde bleek al snel dat eerder niet naar waarheid was verklaard door getuige Sonja Holleeder. Daarbij ging het over een aantal belangrijke thema’s.”
“Inhoudelijk wil ik er niet te veel over uitwijden, maar vaststaat dat ondanks bet feit dat men voorafgaande aan het verhoor duidelijk te horen kreeg dat men geen verdachte was in enige strafzaak en het feit dat er in het dossier Goudsnip nota bene een transactieovereenkomst was gesloten waaruit bleek dat men voor dat dossier niet zou worden vervolgd, men door vragen van ons te beantwoorden nieuwe feiten (een novum) zou creëren waardoor men ineens wel vervolging vreesde in dat Goudsniponderzoek.”
“Met name de opmerking van de getuige Sonja Holleeder dat geen enkele vraag kon worden beantwoord omdat alles onder het Goudsniponderzoek zou vallen is opmerkelijk. Daarmee ontstond de situatie dat er geen enkele vraag meer werd beantwoord. Maar ook opmerkelijk was het dat deze getuige het verschoningsrecht eerst op een andere onbegrijpelijke grond wilde inroepen: het verschoningsrecht jegens haar broer. Daarbij werd ook nog aangegeven dat eerder onjuist was verklaard maar dat dit op aandringen van Holleeder was geweest om alles bij hem weg te houden. Volstrekt ongeloofwaardig als je bedenkt dat in diezelfde verklaringen Willem Holleeder nu juist (ten onrechte) beschuldigd wordt van de meest ernstige strafbare feiten.”
“Ons onbegrip zit in het feit dat door de dames enerzijds een beroep wordt gedaan op het verschoningsrecht jegens een broer als het gaat om geldgerelateerde zaken en dat de dames anderzijds volop over diezelfde broer hebben verklaard als het gaat om beweerde betrokkenheid bij levensdelicten zonder daarbij een beroep op enig verschoningsrecht te doen.”
“Zoals al aangegeven is de betrouwbaarheid van getuigen een cruciaal thema in deze zaak. Onderdeel van de oordeelsvorming daarover is het antwoord op de vraag welk belang de getuigen kunnen hebben bij het in de schoenen schuiven van de nu tenlastegelegde feiten.”
“Het is te verwachten dat het OM de verdediging zal tegenwerpen dat de dames toch geen enkel belang hebben bij het zo maar beschuldigen van Willem Holleeder, dat ze er zelfs alleen maar ellende van hebben, dus dat hun verklaringen daarmee aan betrouwbaarheid winnen. Duidelijk is nu al dat er wel degelijk een belang is om te verklaren zoals is verklaard: en dat zijn financiële motieven. Zonder daar verder over uit te wijden, stellen wij nu al vast dat er enorme financiële belangen kleven aan de verklaringen van de getuigen. Maar door de huidige gang van zaken kunnen we niet verder met de verhoren. Daarom is door de rechter-commissaris, op ons verzoek, de ronde verhoren stilgelegd.”
“Indien over geen enkel thema vragen hoeven te worden beantwoord, dan heeft verder horen van de getuigen weinig zin. Daarom hebben we ook direct aangedrongen bij het OM om aan de getuigen de garantie te geven dat zij niet zullen worden vervolgd, waardoor het verschoningsrecht komt te vervallen. Daarover is vandaag ter zitting echter nog geen duidelijkheid gekomen.”
“Het is voor ons niet goed te begrijpen dat liet OM niet direct na de verhoren intern heeft kunnen kortsluiten dat er duidelijkheid over deze kwestie kwam. Eerder is aan ons meegegeven dat het zaaksdossier inzake Vandros geen bemoeienis heeft met enige beslissing omtrent de vraag of dc dames toegezegd krijgen dat ze ook bij het afleggen van een andere verklaring (dus veranderen van eerdere onjuiste verklaringen) niet zullen worden vervolgd inzake Goudsnip. Het is het Functioneel Parket dat die beslissing moet nemen.”
“Dat klinkt mooi en wij begrijpen ook dat het OM in Vandros niet tegengeworpen wil krijgen dat met deze afspraak de verklaringen van de dames zijn gekocht. Wij hebben ons ook daar redelijk opgesteld en op voorhand aangegeven dat we, nu wij zelf vragen om opheffing van het verschoningsrecht door uit deze impasse te komen, wij vervolgens op dat punt geen verwijten zullen maken aan het OM.”
“Er kleven ook rechtsstatelijke en principiële bezwaren aan de opstelling van het OM. Het OM is de vervolgende instantie die met de getuigen is aangekomen. Getuigen die zware beschuldigingen uiten over betrokkenheid bij zeer ernstige strafbare feiten, feiten die zeer wel mogelijk tot een eis van levenslange gevangenisstraf kunnen leiden. Datzelfde OM houdt nu in stand dat geen vragen kunnen worden beantwoord over de voor de verdediging cruciale thema’s, waaronder het blootleggen van de motieven om belastend te verklaren, maar ook om beschuldigingen simpel te kunnen weerleggen.”
“Door geen duidelijkheid te verschaffen wordt dat door het OM onmogelijk gemaakt. Het in het recht op een eerlijk proces verankerde grondrecht om als verdachte belastende getuigen effectief te mogen ondervragen, kan niet worden uitgeoefend. Daarmee dreigt de situatie te ontstaan dat sprake is van schending van artikel 6 van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Het recht op een eerlijk proces: het niet kunnen ondervragen van de belastende getuigen mede door de opstelling van het OM raakt de kern van dit proces.”
“Artikel 6 EVRM regelt onder andere het recht van een verdachte om getuigen a charge te mogen ondervragen. waarbij het alleen maar bieden van een gelegenheid daartoe niet voldoende is. In dat verband heeft het EHRM in de Vidgen zaak overwogen dat als die getuige geen enkele vraag wenst te beantwoorden, het ondervragingsrecht illusoir wordt. In aansluiting daarop heeft de Hoge Raad in zijn Post-Vidgen arrest het toetsingskader bijgesteld en overwogen dat in een geval waarin de op verzoek van de verdediging opgeroepen en ter terechtzitting verschenen getuige heeft geweigerd antwoord te geven op de hem gestelde vragen, de verdachte het voorziene recht heeft kunnen uitoefenen die getuige te (doen) horen omtrent diens niet ter terechtzitting afgelegde, de verdachte belastende verklaring.”
“De Hoge Raad spreekt in dit arrest niet zonder reden van een weigering van de getuige vragen te beantwoorden. Als er helemaal geen vragen worden beantwoord, bijvoorbeeld omdat de getuige een beroep doet op zijn verschoningsrecht, is er naar Straatsburgse normen geen sprake van een effectieve ondervragingsgelegenheid. En door het weigeren van alle door ons gestelde vragen door getuige Sonja Holleeder (maar bij de andere getuigen speelt dezelfde problematiek) onder het mom ‘alles valt onder Goudsnip’ is dat precies de situatie waarin we in deze zaak zijn beland. Wij menen dat het beroep op het verschoningsrecht in deze zaak onhoudbaar is.”
“Het is volstrekt onaannemelijk dat het OM deze getuigen voor hun rol in Goudsnip nog zal gaan vervolgen. Gezien de bijzondere situatie en het enorme belang van Willem Holleeder om zijn onschuld aan te kunnen tonen verzoeken wij uw rechtbank daarom ook de rechter-commissaris op te dragen dat de getuigen alsnog moeten worden gehoord en dat hen, gezien de eerdere mededeling van het OM dat zij geen verdachten zijn in enige gerelateerde strafzaak, geen verschoningsrecht toekomt.”
“Ook is voor ons niet goed te begrijpen wat vanuit het OM nu het probleem is. Wij hebben het OM om informatie gevraagd, maar die niet gekregen. Mogelijk liggen de getuigen dwars, of is het juist het functioneel parket dat niet voortvarend optreedt? Of juist wel en spelen er andere belangen, bijvoorbeeld bij de Minister van Justitie of het College van Procureurs-generaal? Of is het een beetje van alles? Hoe dan ook verzoeken wij uw rechtbank een termijn van twee weken te bepalen waarin duidelijkheid moet komen over de huidige positie van de getuigen.”
“Om die positie goed te kunnen beoordelen (zeker indien u niet overgaat tot het nemen van de beslissing dat de getuigen geen verschoningsrecht toekomt) is de transactieovereenkomst tussen de getuige Sonja Holleeder en het OM in het dossier Goudsnip van groot belang. Wij verzoeken uw rechtbank te bepalen (door opdracht aan het OM te geven) dat dit stuk aan het dossier wordt toegevoegd.”
Los van de vraag of wij uiteindelijk met de ondervraging van de getuigen verder kunnen, is het wel schrikbarend te moeten constateren dat de getuige Sonja Holleeder steeds heeft aangegeven volledig naar waarheid te hebben verklaard toen men in verklaringen bij de politie uitvoerig inging op de financiële handel en wandel van cliënt en daarmee samenhangend zijn motieven om anderen om het leven te laten brengen. Nu blijkt ineens dat in die verklaringen helemaal niet naar waarheid is verklaard.”
“Dat is erg omdat die uitkomst niet op eigen initiatief vanuit de getuige is gekomen. Het is pas na het moeten beantwoorden van vragen door de verdediging middels een verhoor bij de rechter-commissaris dat de onwaarheden worden aangekondigd. Wat de omvang is van de onjuistheden in de eerdere verklaringen zal nog moeten blijken tijdens de komende verhoren. Wij volstaan nu met op te merken dat wij deze gang van zaken zeer zorgelijk vinden.”
“Met name speelt de vraag of later wel is vast te stellen of de dames dan wel naar waarheid hebben verklaard. Er blijken meer dingen helemaal niet te kloppen. Met droge ogen is in eerdere verklaringen van en alles en nog wat verteld over tal van financiële thema’s die -zo is nu aangekondigd- nu helemaal niet blijken te kloppen. Het zijn bovendien geen details, maar het raakt de kern van de zaak.”
“Voor het trekken van conclusies en het doen van verzoeken op dit punt is het nog te vroeg nu we eerst moeten afwachten wat de uitkomst zal zijn over te geven garanties omtrent niet vervolgen van de dames. Ook willen we (als die garanties komen) de verhoren ingaan om nader vast te stellen over welke thema’s eerder niet naar waarheid is verklaard.”
Aldus advocaat Malewicz.
De dag voor deze zitting is er een mail binnengekomen waarin de advocaat van de getuigen (Wouter Morra) zegt dat afspraken niet tot stand zijn gekomen en dat dit qua tijdsplanning “niet duidt op een voortvarende voortzetting.”
Malewicz: “Als ik dat plaats bij de verwijten aan de vorige raadsman, moet ik nu constateren dat we op geen enkele vraag antwoord krijgen. Wij waren klaar voor de verhoren, maar aan de andere kant zijn er getuigen die getuigen die helemaal geen trek hebben. Dat baart mij hele grote zorgen, ook over het verdere verloop. De hakken zijn behoorlijk in het zand gezet. Wij zijn er open ingestapt. Op het moment dat wij hen confronteren met zaken die direct opvallen, staan meteen alle hakken in zand.”
Over de aanvullende stukken met betrekking tot het dossier 100%Vandros, waarin Willem Holleeder wordt beschuldigd van het uitlokken van moord op Peter R. de Vries en zijn eigen zussen, zegt Malewicz:
“De vorige raadsman Stijn Franken heeft tijdens zijn laatste zitting op 10 mei van dit jaar al haarfijn aangegeven wat er in dat dossier allemaal niet klopt. Er is nu tal van aanvullend onderzoek gedaan. Het voert mij nu te ver dat allemaal te bespreken. Ik wil hier nu volstaan met de heldere conclusie dat er in het aanvullende onderzoek geen enkele aanwijzing is gevonden dat cliënt betrokken is geweest bij enig strafbaar feit in de richting van zijn zussen en Peter R. de Vries. Het is kolder uit de koker van een ex-medegedetineerde die grote eigen belangen had bij een overplaatsing naar een andere PI.”
Over de voortgang:
“De komende periode staan de verhoren van de zussen Holleeder en mevrouw Den Hartog gepland. We zullen moeten afwachten wat er precies uit die verhoren gaat komen. Op dit moment is er geen duidelijkheid over de vraag of er inhoudelijk nog zinnige verhoren met de getuigen Holleeder en den Hartog zijn te plannen. Als blijkt dat er geen duidelijkheid komt dan zal de conclusie voor de hand liggen dat hun verklaringen niet tot het bewijs kunnen worden gebezigd.”
“Daarna zullen we ons beraden over de invloed die dat moet hebben op dit proces, hoe een en ander zich verhoudt tot de ernstige bezwaren in deze zaak en de vraag of Holleeder langer zal moeten blijven vastzitten. De kans is groot dat wij die vraag zullen beantwoorden met een verzoek om invrijheidstelling (opheffing voorlopige hechtenis). Deze zitting is daarvoor te vroeg, niet alleen omdat eerst de uitkomsten van de gesprekken tussen de getuigen en het OM moeten worden afgewacht, maar ook omdat we een goed en uitvoerig gemotiveerd verzoek bij uw rechtbank willen neerleggen en tevens gelegenheid willen vragen dit verzoek dan ter zitting nader toe te lichten. Daarvoor is nog meer dossierkennis nodig.”
Mede-advocaat Sander Janssen heeft een korte toevoeging. “Ik wil benadrukken dat het OM zegt dat bepaalde thema’s thema’s niet relevant zijn. Maar dit raakt de kern van de verklaringen van de getuigen, die zijn opgehangen aan financiële motieven. Daar hebben we vragen over zijn, omdat er vragen zijn die we toevallig kunnen toetsen. De eerste vraag was: heeft u naar waarheid verklaard?
Het antwoord is: ja.
De tweede vraag: op alle onderdelen?
Nee, niet op alle onderdelen.
Welke dan niet?
Dat zeg ik niet. Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Ze erkent dus dat ze in deze zaak in verklaringen op onderdelen niet naar waarheid heeft verklaard. Bovendien weet het OM dit allang, dat had al die stukken al, die transactie is afgesloten met een aanzienlijk bedrag. De getuigen hebben gezegd: ‘We willen niet verder met raadsman Stijn Franken.’ Die is ingewisseld, maar bij het eerste verhoor zeggen ze nog steeds niks. De indruk bestaat dat deze getuigen gewoon niet gehoord wíllen worden.”
Aldus Sander Janssen.
De officier van justitie reageert kort en wederom onverstaanbaar. Ze praat niet in de microfoon, slikt een heleboel woorden in. Ze vindt “de opdracht aan het OM om de transactieovereenkomst over te leggen ongepast. Dat is een overeenkomst tussen Sonja Holleeder en het OM, die gaat anderen geen bal aan.”
Of zoiets.
Voor het verslag van het verhoor van Astrid Holleeder, bij de rechtbank: klik op de afbeelding boven.
Het verslag van de zitting van 23 juni staat hier