In 2004 wordt Arjen K.(63) uit Beverwijk veroordeeld tot een gevangenisstraf van vijftien jaar. Dat is veel, voor twee drugstransporten waar geen enkele vorm van geweld aan te pas kwam. Wat hem nog meer steekt is dat een van de mensen uit zijn groep zich in de gevangenis zo bedreigd voelde door ‘moordmakelaar’ Fred Ros dat hij kroongetuige werd. ‘Er is een vies spelletje gespeeld,’ zegt Arjen K. nu. ‘Wij hadden 35.000 euro aan advocaat Spong betaald voor de verdediging van die Henry W. Dan wordt zo iemand kroongetuige en lapt-ie ons er allemaal bij. Krijgen we dat geld nou terug?’
Op donderdag 1 mei 2003 is het niet echt lekker weer: koud voor de tijd van het jaar, af en toe regen, stevige wind. Niks voor een wandeling langs, bijvoorbeeld, de Sonthaven in het Westelijk Havengebied van Amsterdam. Twee dagen eerder, net voor Koninginnedag, is hier het vrachtschip Sibonina aangekomen, vanuit Venezuela. Het was met kolen onderweg naar de hoogovens van IJmuiden, maar omdat de kades vol waren voer het door naar Amsterdam. Terwijl de Venezolaanse bemanning aan boord was had er zich ‘s nachts onder de waterlijn van alles afgespeeld. Ver buiten het zicht van iedereen. Aan de onderkant van het schip is een grote ruimte met koelwater voor de motoren. Door een mangat, onder de waterspiegel, is die toegankelijk. Vier duikers uit Noord-Holland zijn hier naar toe gezwommen en zijn zo’n anderhalf uur bezig om tien balen met elk vijftig kilo cocaïne uit deze ruimte te halen en onder een steiger te leggen. De balen worden onder de steiger vastgemaakt met een touw, daarna verdwijnen de duikers even geruisloos als ze gekomen zijn en stappen ze een eind verderop in een geparkeerde auto. Niemand heeft iets gezien, niemand slaat alarm, operatie geslaagd.
Lijkt het.
Een perfecte smokkellijn. In Venezuela zijn de balen even onopgemerkt in het schip gegaan. Kapitein en bemanning hebben geen weet van kostbare lading die ze diep in het water met zich meevoeren. De operatie is opgezet door Arjen K. uit IJmuiden. Een bekende in de drugshandel. Hij was het op wie kroongetuige Peter la Serpe een mislukte moordaanslag liet uitvoeren, maar dat heeft hier verder niet mee te maken. Arjen K. was eigenaar van een uitzendbureau, daarnaast hield hij zich dus bezig met andere zendingen. Zoals deze met de Sibonina, die bijna vlekkeloos was verlopen.
Bijna.
Er gaan twee dingen fout. Arjen, tien jaar later: ‘Het was de bedoeling dat de duikploeg de lading diezelfde nacht nog zou meenemen, maar dat durfden ze niet. Ik weet nog steeds niet waarom, maar ze hebben het onder de steiger laten liggen en zouden het later op gaan halen. Ze zijn eerst Koninginnedag gaan vieren.’
Dat had ook best gekund, ware het niet dat er nóg een kink in de kabel komt. Misschien door de vrije stevige wind en het klotsende water, of de duikers waren niet al te bedreven in het leggen van zeemansknopen, in elk geval: het touw waarmee de balen zijn vastgemaakt aan de steiger raakt los. Een touw van zo’n dertig meter lang. Dat drijft de volgende morgen in het water. Nee, het is geen wandelaar die deze kille ochtend bij toeval dat touw ziet drijven, het is een leverancier, iemand die bij een van de schepen wat te zoeken heeft. Het is iemand die weet dat zo’n touw in het water gevaarlijk kan zijn: als het in een schroef terechtkomt kan er flinke schade ontstaan. Hij belt met mensen van de haven die poolshoogte komen nemen en dan niet alleen het touw zien, maar ook de pakketten in het water onder de steiger. De politie wordt ingeseind en even later haalt een duikploeg van de politie de 500 kilo boven water. Niet zoals in de kranten staat: onder het schip vandaan, maar: onder de steiger. De bemanning van de Sibonina wordt gearresteerd.
Arjen K. heeft in eerste instantie nog niet veel te vrezen. Zonde van de partij, maar in het water is geen enkel spoor te vinden dat naar hem of een van de andere betrokkenen wijst. Maar een van de mannen die de cocaïne onder de steiger weg zou moeten halen, Henry W. uit Heemskerk, loopt tegen de lamp als hij een kijkje gaat nemen in de Sonthaven. Dat is niet zo vreemd: op dat moment is nog niet bekend dat de politie de partij heeft ontdekt en uiteraard wordt er gewacht tot iemand zich komt melden. Henry W. wordt opgepakt, maar als hij zijn mond houdt is er voor de anderen weinig aan de hand.
Maar Henry W. blijkt een zwakke schakel in de ketting. In het huis van bewaring in Zwaag komt hij in contact met Fred Ros, die vastzit voor de wapenvondst in de villa van Katja Schuurman in Vinkeveen. Fred Ros is op dat moment nog lang niet zo bekend als nu, nadat hij is opgepakt als ‘moordmakelaar’ voor onder anderen de moord op Thomas van der Bijl van café De Hallen in Amsterdam (april 2006). Maar Fred is al wel een ‘baasje in de bajes’. Henry W. is een praatjesmaker, iemand die graag mee wil doen met de grote jongens. Hij biedt Fred een partij cocaïne aan voor een belachelijk lage prijs. Uit stoerheid, Henry heeft helemaal geen partij en geen connecties. Maar Fred gaat erop in en vanuit de gevangenis stuurt hij zijn mannetjes erop uit om de deal rond te maken. De mannetjes keren onverrichter zake terug. Er was niks te halen. Fred lijdt gezichtsverlies, hij is woest en gaat Henry bedreigen. Hij gaat Henry zó ernstig bedreigen dat deze bang wordt en alles doet om van Fred af te komen. Hij weet geen betere oplossing dan zich aan te bieden als kroongetuige. Dan is hij veilig. Hij lapt zijn kornuiten van het Sibonina-transport er één voor één bij. Maar op dat moment weet nog niemand dat: Henry wordt na een maand vrijgelaten. Arjen K.: ‘Hij wilde advocaat Gerard Spong. Die heb ik voor hem geregeld. Zijn vriendin is met 35.000 euro aan contant geld naar het kantoor van Spong geweest om te betalen. Advocaat Soriano van dat kantoor heeft zijn zaak gedaan. Nee, zij heeft daar geen bonnetje van gekregen.’
Dat bonnetje, daar zit K. niet mee, ‘maar wij zijn er dus allemaal de dupe van geworden dat die Henry kroongetuige is geworden. Spong roept altijd dat zijn kantoor geen kroongetuigen bijstaat, maar hier dus wel. Dat geld voor Henry kwam uit onze pot, allemaal verdachten in dezelfde zaak. Ik wil dat Spong dat geld terugbetaalt. Dat was bedoeld om Henry – en dus ook ons – te verdedigen.’
Het had nog iets minder erg kunnen aflopen als zich niet nog een ontwikkeling had voorgedaan. Arjen K.: ‘In september 2004, dus bijna een half jaar later na dat eerste transport, komt Michael, een Colombiaan, helemaal in paniek bij mij op kantoor. Hij had die eerste lading geregeld. Ze wisten dus dat het fout was gegaan, maar die Colombianen zijn gek, die sturen gewoon met diezelfde boot nog zo’n lading. Weer 500 kilo. Weer naar IJmuiden. Michael wilde dat ik het weghaalde. Daar zag ik natuurlijk niks in, ik zag de bui al hangen. Maar die Michael riep: “Dan maken ze me dood!” dus toen ben ik toch maar overstag gegaan.’ Dit keer wordt de duikploeg van Siem W., ook bekend als ‘de sterkste man van Nederland’, ingeschakeld. Die inderdaad tegen de lamp loopt: de politie hield de Sibonina in de gaten. Het is de aanleiding om nu de hele bende, zowel van de eerste als van de tweede zending, op te pakken.
Gedurende het proces neemt Arjen K. alle schuld op zich. ‘Er werden allerlei mensen bijgehaald die er niks mee te maken hadden. Een Zuid-Amerikaans meisje dat voor mij werkte als tolk kreeg vijf jaar, de directeur van het uitzendbureau werd verdacht terwijl die van niks wist.’ Een andere reden om de schuld op zich te nemen: in 2004 is er, in de gevangenis, longkanker geconstateerd bij Arjen, zijn levensverwachting is ineens flink afgenomen. ‘Een geluk bij een ongeluk: als ik in de gevangenis niet was onderzocht, was het te laat geweest. Nu waren ze er op tijd bij en kon de behandeling meteen beginnen. Daar heb ik niks over te klagen.’
Tijdens het proces halen de advocaten van de verschillende verdachten alles uit de kast om aan te tonen dat justitie een vuil spelletje heeft gespeeld. In januari 2005 eisen de advocaten van de duikers die in de Sonthaven actief waren geweest, vrijspraak. Ze voeren aan dat officier van justitie F. van Straelen in zijn bewijsvoering onrechtmatig gebruik heeft gemaakt van de verklaringen van kroongetuige Henry W. (44) uit Heemskerk. Advocaat Jebbink voert aan dat het Openbaar Ministerie een ‘duivelspact met een misdadiger’ heeft gesloten. Volgens hem is het gebruik van een kroongetuige een uiterst redmiddel als het onderzoek vastzit, dat was hier niet het geval. De advocaten noemen Henry W. ‘een uiterst onbetrouwbaar sujet,’ ‘Een schreeuwer en oplichter die altijd loopt te liegen en te bedriegen’ en ‘Een uiterst onbetrouwbare afschuwelijke man, die alles doet om eerder vrij te komen.’ Arjen K.: ‘En de officier van justitie heeft die Henry toegezegd dat hij geen straf zou krijgen. Dat mag niet, hij kan alleen beloven dat er een lichtere straf zal worden geëist.’
Arjen K. krijgt de zwaarste straf: vijftien jaar plus ontneming van zijn criminele vermogen. Ook Siem W. en Colombiaan Michael krijgen gevangenisstraffen en de eis tot ontneming van hun vermogen. Die zaken lopen nog. Arjen: ‘Als je gepakt wordt voor een drugstransport moet je niet zeuren, het is logisch dat je daar straf voor krijgt. Maar vijftien jaar? Er is in die hele zaak geen geweld aan te pas gekomen, er is niemand bedreigd of vermoord en als je dan ziet wat voor heisa er allemaal wordt gemaakt. Er is een hele ploeg van justitie, met advocaten, een week lang naar Venezuela geweest. Dat mag wat kosten.’ K. vindt dat hij de kosten die hij heeft gemaakt voor de verdediging van Henry W. terug moet krijgen. ‘Die 35.000 moet terug. Van Spong, of van die Henry.’
Arjen K. meent dat Spong de overgang van Henry W. van verdachte tot kroongetuige heeft begeleid. Spong ontkent dat (zie het kader met zijn reactie). Hoe nu verder? Henry is al jarenlang ondergedoken in Thailand, het zal niet meevallen hem daar zijn oude schuld te laten ophoesten. Arjen K.: ‘Ik denk dat ik maar eens een goed gesprek aanga met de advocaten Spong en Soriano. Ik vind het stijlloos.’”
Henry W. & Spong Advocaten
Naar aanleiding van het verhaal van Arjen Kaale vragen we advocaat mr. Gerard Spong om een reactie. “In 2003 heeft uw kantoor de heer Henry W. uit Heemskerk bijgestaan. Hij werd verdacht van betrokkenheid bij een drugstransport van 500 kilo vanuit Venezuela, in 2003. Toen hij hiervoor werd aangehouden heeft hij zich gemeld bij uw kantoor. De groep waar hij voor werkte, onder leiding van Arjen Kaale senior, heeft 35.000 euro aan uw kantoor betaald voor de verdediging van meneer W. Niks mis mee, maar: toen werd W., door zijn eigen stommiteit, bedreigd door Fred Ros, met wie hij tegelijk in het huis van bewaring zat. W. werd bang en werd kroongetuige. Vervolgens werd de hele groep ingeladen en veroordeeld. Daar zijn de heren nog steeds een beetje boos om. Dat geld was bedoeld om W. te verdedigen, en daarmee uiteraard de rest van de groep. Hoewel enige vorm van altruïsme in deze kringen niet ongewoon is, het geld was toch vooral bedoeld uit zelfbescherming. Arjen Kaale is met terugwerkende kracht nog ontstemd over de gang van zaken en vindt dat dat aan Welborn betaalde geld terug moet. We hebben inmiddels met Francisco Soriano gesproken, die volgens Kaale destijds nauw betrokken was bij de zaak, namens uw kantoor. Hij herinnert zich niets over een betaling. Als daar al sprake van is geweest is dat buiten hem om gegaan. Volgens hem was hij slechts een stagiaire die op een zaak was gezet. Dat Welborn kroongetuige is geworden kon hij zich niet herinneren. Vragen aan u: klopt het dat uw kantoor de heer Welborn heeft begeleid in zijn transformatie tot kroongetuige? En zo ja, was dat destijds bekend? En als bovenstaande juist is, vindt u dan dat de heer Kaale een punt heeft?
De reactie van Spong:
“Ik heb de heer Welboren inderdaad enige tijd samen met mijn (stagiaire) kantoorgenoot F. Soriano als raadsman bijgestaan. Ook herinner ik mij nog dat hij kroongetuige werd of zou worden. Aangezien ik geen kroongetuigen bijstand verleen en ook overigens om andere mij moverende redenen, heb ik de bijstand aan de heer W. beëindigd. Over de verdere gebeurtenissen en met name of hij een geldsom van de verdediging heeft ontvangen kan ik u – reeds bij gebreke van wetenschap – niet berichten.”
Dat blijft wat onduidelijk: Arjen K. weet zeker dat Soriano kroongetuige W. heeft bijgestaan, ook in hoger beroep. Nader telefonisch contact met Spong en Soriano brengt aan het licht dat dit klopt: Soriano is ‘op enig moment’ alleen verder gegaan met de verdediging van meneer W. en Spong kan zich voorstellen dat Arjen K. zich ‘in zijn kuif gepikt’ voelt, als hij degene is die het advocatengeld voor W. heeft betaald.