Wat is de overeenkomst tussen Steven Chocolaad, wiens in stukken gehakte lijk in mei 2003 in het Julianakanaal dreef, en de neven Lorenzo en Izaan M., de vermoedelijke breinen achter de ontvoering van miljonairsdochter Claudia Melchers? In elk geval dat ze alle drie uit de betere kringen van Curaçao stamden, op het verkeerde pad raakten en in één adem worden genoemd met drugshandel.
Op zondag 25 mei 2003 worden in het Julianakanaal in het Limburgse Roosteren een arm en been gevonden van de 27-jarige Steven John Chocolaad, een dag later worden bij Holtum, ook in het Julianakanaal, zijn romp en het andere been gevonden. De politie vermoedt dat het slachtoffer maximaal vier dagen in het water heeft gelegen, waarschijnlijk zijn de lichaamsdelen tussen woensdag 21 en zondag 25 mei in de omgeving van Holtum in het Julianakanaal gegooid. Op 14 mei was Steve in elk geval nog in leven: toen had hij voor het laatst telefonisch contact met zijn ouders.
Pas in 2005 wordt duidelijk door wie en waarom hij is vermoord, bij de behandeling van de zaak van de drievoudige moord op Limburgse Hells Angels. Dat Chocolaad in de drugshandel actief was, was al langer bekend, maar dat hij er zo diep inzat en met zulke gewelddadige criminelen te maken had, verbaasde zijn omgeving nog wel.
Steve was in 1975 in Eindhoven geboren. Hij verhuisde in 1994, toen hij 19 jaar was, met zijn ouders en familie naar Curaçao. Zijn vader begint daar dan, na zijn opleiding in Nederland, met een eigen tandartspraktijk, maar Steve kan daar niet aarden, heeft er weinig contacten en blijft voornamelijk in Nederland. “Hij zag er altijd uit om door een ringetje te halen,” zeggen mensen die hem kennen, “maar toen hij in april 2003 op Curaçao was, zag hij er slecht uit.”
Steven vertelt aan enkele mensen dat hij op het eiland is ‘met een missie’. Hij zegt niet wat, maar dat wordt jaren later wel duidelijk. Het gaat om een transport van 293 kilo cocaïne. Hoofdrolspeler is Angelo Diaz, die de partij in Colombia bestelt en zal afleveren aan Paul de Vries, president van de Limburgse Hells Angels, de Nomads. De Vries was hiervoor in november 2002 al drie maanden op Curaçao geweest. Met dit transport gaat van alles mis: de afnemers krijgen onderling ruzie, er wordt geript en geroofd en Steve is het eerste dodelijke slachtoffer. Hij zou in opdracht van Angelo de boel in Nederland regelen, maar dat loopt slecht voor hem af. In de woning van een van de betrokkenen, Serge Wagener in het Limburgse Nieuwstadt, wordt hij vermoord. Volgens Wageners weduwe is Chocolaad in de eetkamer van hun huis op een stoel vastgebonden. Hij krijgt een prop in zijn mond, maar als hij daarvan niet stikt, wordt hij gewurgd en daarna in stukken gesneden.
Daarmee zijn de problemen nog niet opgelost. De Colombiaanse leveranciers houden de Angels verantwoordelijk voor het wegraken van de partij en dat leidt uiteindelijk tot de drievoudige moord op Paul de Vries (54), Cor Peijnenburg (33) en Serge Wagener (34), die in februari 2004 in hun eigen clubhuis worden vermoord en in de Geleenbeek bij Echt worden gedumpt. Ondanks het geruchtmakende proces tegen de moordenaars, met Angelo Diaz in de rol van kroongetuige, is nog steeds niet duidelijk wie er nou precies de boel hebben belazerd en waar de verdwenen drugs zijn gebleven.
Opmerkelijk is wel dat bronnen op Curaçao weten te melden dat Steven Chocolaad een zakenpartner en vriend was van Lorenzo M.(46), de topbridger die gezien wordt als een van de breinen achter de ontvoering van Claudia Melchers. Het andere brein zou zijn neef Izaan M. zijn, maar hoe de rolverdeling is geweest, is moeilijk aan te geven: Lorenzo wordt nog verhoord en Izaan is al geruime tijd met de noorderzon vertrokken.
Inmiddels is wel duidelijk geworden hoe de vork ongeveer in de steel zit. Op bungalowpark Stroombroek, net buiten Doetinchem, werd een vakantiehuisje gehuurd, waar Claudia na haar ontvoering op 12 september enkele dagen werd opgesloten. Dit huisje werd gehuurd op de papieren van de ex-echtgenote van Izaan, Anita van H., en een vriendin van haar. Dat is de reden dat zij werden gearresteerd.
Toen bleek dat iemand anders hun papieren had misbruikt en dat ze van de ontvoering niets wisten, werden ze al spoedig vrijgelaten. Duidelijk is wel dat Izaan hier de hand in moet hebben gehad: wie anders dan hij kon aan een identiteitsbewijs van Anita komen, om het huisje te kunnen boeken? Bovendien lag het op slechts enkele kilometers afstand van de villa waar Izaan en Anita en hun twee kinderen vier jaar lang hebben gewoond.
De Claudia Melchers als doelwit werd gekozen, heeft waarschijnlijk te maken met de neef van Izaan, Lorenzo M., die als bridgespeler zowel Claudia als haar familie goed kende en wist hoe rijk ze waren. De twee neven verkeerden zelf in geldnood. Het is een kwaal waar meer Antillianen uit de zogenaamd betere kringen mee te kampen hebben. Ook Steven Chocolaad, bijvoorbeeld. Het gaat om jongens die opgroeien in weelde, bij succesvolle en rijke ouders. Zelf hebben ze niet de capaciteiten of de mogelijkheden om op een fatsoenlijke manier ook zoveel te verdienen, of ze zijn er gewoon te lui voor: ze willen snel geld. De enige mogelijkheid die dan overblijft is de criminaliteit.
Op de Antillen is cocaïnesmokkel dan het eenvoudigst: het is het schakelparadijs tussen de Zuid-Amerikaanse aanvoerlanden en de afnemers in Europa. Maar ook in de criminaliteit waren de neven Izaan en Lorenzo geen toppers: een tijd lang verdienden ze geld als water en gaven ze het even snel uit, maar na verloop van tijd waren er alleen maar enorme schulden en belastingaanslagen. In paniek moeten ze hebben besloten een nieuwe bron van inkomsten aan te boren en werd er een halfgaar plan bedacht om iemand te ontvoeren. De uitvoering was zo amateuristisch, dat de politie een dag nadat Claudia uit haar woning in Amsterdam-Zuid was gehaald, de bende al op het spoor was.
Is het toeval dat de ontvoerders 300 kilo cocaïne eisten, en dat de Limburgse ripdeal, waarbij al vier dodelijke slachtoffers vielen, ook om bijna 300 kilo ging? Het zal nog maanden en misschien wel jaren duren voor alles precies duidelijk wordt. Net zoals bij Steven Chocolaad, waar de waarheid ook veel later aan het licht kwam.